زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

لجاجت (قرآن)





از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «لجاجت» است.


۱ - معنی لجاجت



لجاجت يعنى ستيزه كردن، عناد ورزيدن، در مخالفت امرى پافشارى كردن،
[۲] نثر طوبى‌، ج ۲، ص ۳۵۶.
[۳] ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج ۱۲، ص ۲۳۸.
نپذيرفتن حرف منطقى و معقول، يكدندگى، خيره‌سرى.
[۴] فرهنگ بزرگ سخن، ج ۷، ص ۶۳۸۳.

در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژگان‌ «اصَرّ»، «جدل»، «عنيد»، «لج» و «لدّ» و سياق آيات استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط



آثار لجاجت (قرآن)، اجتناب از لجاجت (قرآن)، زمینه‌های لجاجت (قرآن)، لجاجت احبار (قرآن)، لجاجت احزاب (قرآن)، لجاجت اشراف فرعون (قرآن)، لجاجت اشراف قوم ثمود (قرآن)، لجاجت اشراف قوم نوح (قرآن)، لجاجت اشراف مکه (قرآن)، لجاجت اصحاب القریه (قرآن)، لجاجت اقوام پیشین (قرآن)، لجاجت اهل انطاکیه (قرآن)، لجاجت اهل کتاب (قرآن)، لجاجت اهل مدین (قرآن)، لجاجت با حق (قرآن)، لجاجت بت‌پرستان (قرآن)، لجاجت بنی‌اسرائیل (قرآن)، لجاجت ثمود (قرآن)، لجاجت دشمنان محمد (قرآن)، لجاجت ظالمان (قرآن)، لجاجت عاد (قرآن)، لجاجت عالمان اهل کتاب (قرآن)، لجاجت عالمان یهود (قرآن)، لجاجت فرعون (قرآن)، لجاجت فرعونیان (قرآن)، لجاجت قوم ابراهیم (قرآن)، لجاجت قوم ثمود (قرآن)، لجاجت قوم شعیب (قرآن)، لجاجت قوم عاد (قرآن)، لجاجت قوم لوط (قرآن)، لجاجت قوم نوح (قرآن)، لجاجت کافران (قرآن)، لجاجت مترفان (قرآن)، لجاجت متکبران (قرآن)، لجاجت مجادله‌گران (قرآن)، لجاجت مجرمان (قرآن)، لجاجت مستکبران (قرآن)، لجاجت مسیحیان (قرآن)، لجاجت مشرکان (قرآن)، لجاجت مصریان باستان (قرآن)، لجاجت مکذبان (قرآن)، لجاجت منافقان (قرآن)، لجاجت ولید (قرآن)، لجاجت یهود (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۷۳۶، «لج».    
۲. نثر طوبى‌، ج ۲، ص ۳۵۶.
۳. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج ۱۲، ص ۲۳۸.
۴. فرهنگ بزرگ سخن، ج ۷، ص ۶۳۸۳.


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۵، ص۱۳۰، برگرفته از مقاله «لجاجت».    


رده‌های این صفحه : لجاجت | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.